sıfır

sırrımı sıfırda açık etmemeliyim.
başlık sıfır olduğunda devamının geleceğine dair bir beklenti oluşturmaz, oysa "bir" %99 bunun devamı gelecek sinyalini verir. sıfırdan bir beklentimiz olamaz kendisi hiçliğin rakamıdır birden önce gelen başlangıç noktası belki de hikayenin özetinin, ön yazısının, karakterlerin geçtiği bölüm olsa da.
%99 a girmekten hoşlanmayanlar 0-1-2-3-4 diye sayarlar. bunların yıldan doğum yıllarını çıkartarak buldukları yaşları da hep kafamı karıştırır. onların yaşlarıyla ilgili bir sorunum yok ben kendimi bir yaşta bilmiş kabullenmişimdir onu da değiştirmeye çalıştıklarında kurur kalırım kaya üstü deniz kestanesi misali (bu örnek nereden geldi bilmiyorum hiç sevmem ben o aletleri aslında, deniz ayakkabısı çok faydalı bir şey düşünmeden basıyorsunuz denize lay laayy)
numara verme fasa fisosunda köylü kurnazı türk milletinin acaip örnekleri vardır.
örnek: 1. geleneksel çilek festivali
bu ironik mi? gelenekselleştirmeyi mi düşünüyorlar? yoksa eskiden var olan unutulmuş bir festivali diriltme çabaları mı. x sonsuza giderken çilek (bu sene yiyemiyorum çilek kırmızı bir leke musallat oldu)
örnek bir diğerinden: kebapçı, market ya da bakkalarda
şenocaklar 2
biz ne anlarız bundan marketler zinciri var bunların
halbuse bi tanedir ve adı 2 dir
olur tabi normal
sıfır demiştim ben değil mi?
sırrımı burada açık etmeme gerekliliğim beni akıcı yazmaktan alıkoyuyor.. koy dibine olmuyor ama heyecanı kalmaz :D
cuma akşamı evde bi başıma içmeyeli çok uzun zaman olmuş. bi yandan sıkıcı bi yandan keyifli.. su baskınında şişen puzzlelarımı nihayet kurtararak başladım henüz çerçevesi bitmedi.
bişey dürttü yaz oku falan dedi (merkür de mi evet evet seviyor beni)
ne okuduğumu söylemeyemeyeğim o da sır:)